Babalar günü ile ilgili tarihteki ilk etkinlik 5 Temmuz 1908’de Amerika Birleşik Devletleri'nde Batı Virginia'daki bir kilisede, bir kömür madeni patlamasında ölen yüzlerce adamı anmak için düzenlendi. Bu anmadan bir yıl sonra Washington, Spokane’de altı çocuğunu bekar bir baba olarak büyüten bir babanın kızı olan Sonora Smart Dodd, erkek ebeveynler için Anneler Günü'ne eşdeğer bir gün için çalışmaya başladı. Yerel kiliselerin, esnafın ve hükümet yetkililerinin desteğiyle 1910 yılından itibaren babalar günü kutlanmaya başlandı.
Hatırlanmak, onere edilmek elbette insani ihtiyaçtır. Ancak bu hatırlamanın neye hizmet ettiği de önemlidir. Babalar günü, anneler günü, sevgililer günü gibi aslında birlikte yaşadığımız insanların kıymetinin hatırlanması gereken ve kıymet üzerinden birlikte sosyalleşilmesi gereken zamanlar maalesef tüketim toplumunun alışveriş çılgınlığına dönüştü. Alınmayan hediyeler ya da beklentiye karşılık vermeyen hediyeler taraflar arasındaki sevgi bağında kopmalara, gereksiz tartışmalara neden olmaya başladı. Bir yanıyla böyle iken babalar günü gibi özel günler diğer yanıyla ataerkil aile toplumunun yapısının içselleştirilmesine hizmet eder oldu.
Şöyle ki ataerkil toplumun çizdiği çerçevede kutsanan çekirdek ailede babanın da kutsanmışlık üzerinden bir değeri var. Sistem sadece kadınları değil erkekleri de baba olamadıkları düzende ötekileştiriyor. Kutsanan baba çekirdek ailede ebeveyn olmuş, beyaz, Türk babadır. Bu baba çalışıp evin geçimini sağlayan, arta kalan zamanlarda erkeklere özgülenmiş işleri çocukları ile yapan babadır. Babalar günü kutlamalarında sofrada oturan bir anne, çocukları ile birlikte anneye yemek yapan baba göremezsiniz. Tersinden anneler gününde görsel hep masada oturan aile ve onlara yemek yapan annedir. Ünlülerle çekilen babalar günü görsellerinde hep erkeklere özgülenen futbol oynamak gibi baba çocuk görselleri vardır. Çoğu görselde de erkek çocuğu olan ünlüler tercih edilmiştir. Çizilmiş roller üzerinden ataerkil yapıyı destekleyen babalar gününü o yüzden kutlamıyoruz. Tıpkı anneler gününü kutlamadığımız gibi.
Belli bir zaman diliminde olmamak kaydıyla bir babanın baba olmasını kutlamak gerektiğini düşünüyorum. İskenderun t tipi cezaevinde yatan Sıddık Güler 85 yaşında hasta mahpus. Tek başına kişisel yaşamını idame ettiremeyen öteki babalardan. Yürüyemediği için ailenin elektrikli tekerlekli sandalye alma talebi red edilen bu sebeple havalandırmaya koğuş arkadaşlarının sırtında çıkabilen biri. Kişisel bakımı yine koğuşundaki arkadaşları tarafından karşılanan Sıddık Güler için İzmir adli tıp kocama haline dair rapor verdi. Ancak Menemen R tipi kocama halinden tahliye etmemek için İskenderun’a yolladı. Cumhurbaşkanlığı affı için yaptığımız başvuruya hastane hastane dolandırılıyor. En son İstanbul adli tıpa sevki yapıldı ancak hala götürülmüş değil. Sıddık Güler’de bir baba. Babalar günü nedeniyle ailesi ile ekstra telefon hakkı verilmeyen bir baba. Koğuş arkadaşlarının babalık yaptığı bir baba. O yüzden asıl babalar günü çocuğuna bakar gibi özenle bakan koğuş arkadaşlarının ve kendisinin babalar günüdür. X markasından 3 alana 1 bedava gömlek alınan baba değildir.
Aile olmanın bir kalıbı olmamalıdır. İki arkadaş aile oyduğunu söylüyorsa ailedir. Evlenmeyi tercih etmeyen ancak baba olmak isteyen bir erkeğin evlat edindiği çocukla kurduğu yaşamda bir ailedir. Biyolojik bağlara dayalı kurulan tanımlamaların hukuki düzeni sağlamaya hizmet etmesi gerekir. Ötekileştirmeye, ayrımcılığa değil. Biyolojik bağları kutsamıyoruz. Emeği ve sevgi bağını kutsuyoruz. Bu yüzden babalar gününü kutlamadığımızda erkekleri incitmek için değil ataerkil yapının dezavantajlarını ortadan kaldırmak için hareket ediyoruz.