Dinî ve millî bayramlar bu yıl art arda geldi. İlginç bir tesadüf. Ramazan Bayramı, 23 Nisan, 1 Mayıs ardından 19 Mayıs gelecek hemen sonra da Kurban Bayramı. Yani mütemadiyen iki bayram arasındayız bu sene.
Geleneklerimizde iki bayram arası evlenilmeyeceği düşüncesi var. Bayram için yapılan/yapılacak harcamaların büyüklüğü, insanımızda düğünü bayramlar sonrasına ertelemek davranışını geliştirmiş olmalı. Ayrıca gurbette olanların sılaya bayramlarda dönmesi de bu davranışı pekiştirmiş olmalı.
Ekonomik açıdan kötü durumdayız. Ufukta ekonomik düzelme iktidar tarafından bile dile getirilmiyor. Bayramların pek tadı kalmadı. Hatta korku içinde bekleniyor bayramlar. Çocuklara üst baş almak da akrabalara giderken tatlı, çikolata götürebilmek de çok zorlaştı. Kurban kesmek giderek hayal oluyor.
Dokuz günlük tatiller iş yaşamını, eğitim yaşamını pek de olumlu etkilemiyor. Üretimin bu kadar aksaması ciddi bir ekonomik kayıp yaratırken evde oturmaktan başka çaresi olmayanlara anksiyete yaratıyor.
Bölgemizde güneyimizde vahşi bir savaş sürerken Ülkemizin doğusunda yeni bir cephe açılması söz konusu. İran saldırısı her an gerçekleşebilir. Bu saldırının saldırgan tarafı (ABD ve İsrail) belli bir süre yandaş ülkelerin stabil kalmasını istiyor olabilir. Bu nedenle antidemokratik uygulamalara göz yumuyor, ses çıkarmıyor olabilir. Bu durum siyasetin doğasını bozuyor. Öfke ve nefret dili şiddet yaratıyor.
İki bayram arası barışılır. Zorluklar dayanışmayla aşılır. İtidal kimseye kaybettirmez.