Barış emekçilerin gözünde başka anlam ifade eder, sermaye sınıfının gözünde başka anlam…
Barış, sihirli bir kelimedir. Savaşlardan, savaşların yarattığı şiddetten, yoksulluktan, dünyalarını karartan çaresizlikten bunalmış halklar için bir umudu, bir kurtuluşu ifade eder. Ama sermaye kesimleri için farklı anlamlar ifade eder. Örneğin silah tüccarları çıkarları gereği barışı istemezler. İnşaat şirketleri yıkılan, harap olan kentlerin yeniden inşa edip sermayelerini büyütmek için savaşın bir an önce bitmesini isterler. Aynı şirketler kentlerin yıkılıp kendilerine iş alanı açılması için de savaştan yana olabilirler. Burada sermaye sınıfı içinde vicdan, acıma duygusu vb. insani değerler aramak boşunadır.
Gündemde olan ve Trump’ın barışı sağladım dediği Gazze’deki ateşkes, Gazze’de sefalet içinde yaşamaya, yaşam sürdürmeye çalışan Gazzeliler için bir ilaç gibidir elbette… Ama bunun uzun süreli barış olacağına kimse inanmıyor. Olsa olsa Gazzeliler için bir nefes alma molası olabilir. Çünkü daha önce de böyle ateşkes olmuş ama İsrail’in saldırıları yeniden başlamıştı.
Nitekim Gazze'nin yönetiminin gelecekte ne şekilde olacağı sorusu üzerine Trump, "Ben bir devlet, çift devlet ya da iki devlet hakkında konuşmuyorum. Gazze'nin yeniden inşası hakkında konuşuyoruz." diyerek niyetini belli ediyor. Daha önce de Gazze’nin bir tatil kenti Ortadoğu'nun Riviyerası olacağını söylemişti. Yani emperyalist planların olduğu yerde sürekli barış olmaz.
Tarihte sömürü sistemi ve özel mülkiyet ortaya çıktığından beri savaşlar devam edegelmiştir. Dünya büyük tahribatlara neden olan iki büyük savaş gördü. Bu savaşlardan sonra bazı devletler ortadan kalktı, bazıları yeniden kuruldu. Bu savaşların nedeni emperyalistlerin işgal politikalarıydı.
Tarihte ilk yazılı barış antlaşması M.Ö 1274 yılında Mısırlılar ile Hititler arasında yapılan Kadeş anlaşmasıdır.
Yeryüzünün bütün topraklarına sahip olma ve bütün devletlerine boyun eğdirme ve egemenliği altına alma eğilimindeki emperyalist sistem var olduğu sürece dünyada sürekli barış mümkün değildir. Sürekli barış ancak işçi ve emekçi sınıfların sömürüyü ortan kaldırdıkları sınıfsız bir dünyada mümkün olacaktır.
