UNUTULMAZ DOSTLUKLAR KALDI MI
İnsanın en temel ilkesi dostluğa sadık kalmak, unutmak ise ihanettir. Sıkıntı içinde yaşayana yardım etmemek insanı değerleri yok eder.
Bilim insanları yaşam paylaşım ile değer kazanır der. Geçtiğimiz yıllarda gazetelerde ilginç bir haber vardı, ABD’li sinema sanatçısı George Clooney 14 milyon dolar parayı eski arkadaşlarına birer milyon dolar olarak dağıttı.
Son yılların oskarlı sinema oyuncusu olan 59 yaşındaki Clooney yaptığı açıklamada; ‘Benim hep yanımda olan arkadaşlarımı unutmadım. Bir gün akşamüzeri eve ekmek alacak param yoktu. Çok sevdiğim dostum Nikola kapımı çaldı ve beni lüks bir lokantaya davet etti. En sevdiğim yemeklerle masayı donattı ve en pahalı şampanyayı ısmarladı. Sonra bir kitapçıya gittik, kendisi okuma meraklısı idi. aBana kendine aldığı klasik kitapları hediye etti. Bu sevgili arkadaşım bununla yetinmedi evimizin kapısına yaklaşırken cebime bir tomar para koydu. Ona dönüp ’Nikola beni çok mahçup ediyorsun, bana çok cömertçe davranıyorsun’ dedim.
Nicola’ Bak Coloney unuttun mu sen benim işsiz kaldığım günlerde bana yardımcı oldun ve kendi işini verdin. Üstelik sen işsiz kaldın. Ben bana bulduğun işten çok para kazandım.
Ünlü oyuncu George Clooney arkadaşının yaptığı bu iyiliği unutmaz ve bir gün sürpriz bir toplantı düzenleyerek 14 arkadaşını davet eder ve dostlarına içinde birer milyon dolarlık çekler olan zarfları dağıtır.
2005 yapımı, Clooney’in yönetmenliğini yaptığı İyi geceler, İyi şanslar filmine aday gösterilmesine rağmen oskar ödülü verilmedi. Paki neden? Film 1950’li yıllarda Amerikalı aydınları yargılayan gerici güdümlü mahkemeyi teşhir ederek eleştiren Joseph McCarthy nin başlattığı yargısız infazları eleştirdiği için George Clooney’e oskar verilmedi.
Siyasal olarak bağımsız sinema eleştirmenleri filmle ilgili çok cesurca bir çıkış yapan Clooney’i kutladılar.
Yıllar önce unutulmaz 2.Dünya savaşında 52 milyon insanın ölümüne neden olan Nazi lideri Adolf Hitler 1940 yılında Avusturya’yı işgal ettiği günlerde gizlice Viyana operasına gider. Sonra yakınlarına bugün nereye gittim biliyor musunuz diye sorar. Dostları ‘Führerim merak ettik’ derler. Hitler; Biliyorsunuz ben Avusturya asıllıyım. Ortaokul yıllarımda opera merakım vardı. Soğuk kış günlerinde operaya gittim ancak bilet alacak param yoktu. Hava soğuktu ve üstümde palto yoktu. Operada ise Verdi’nin Aida eseri oynuyordu. Kapıda bekliyordum, en azından Aida oyununun müziğini dinlerim diye düşündüm.
O sırada kapıdaki bilet görevlisi beni çağırdı, ben de şaşırdım. Biletçi bana yaklaşarak ’Bak oğlum içeri geç bir kenarda otur, operayı izle’ dedi. Çok mutlu olmuştum. Aradan yıllar geçse de beni parasız operaya alan o kapıcıyı hiç unutmadım.
Evet işte bugün Viyana’da o kapıcıyı buldurup yanına gittim. Ona parasal destek olarak ne gerekiyorsa vermelerini istedim.
Çok ilginç bir dostluk hikayesi, katı biri olan Hitler de bir gün insani yönlerini ortaya koyuyor.
Bazen geçmiş kültürel ağırlıklı dergilere bakıp çok değişik sürpriz yazılarla karşılaşıyor insan. Örneğin Bütün Dünya dergisinde bir köşe yazısı dikkatimi çekti dostluğu anlatıyordu ve sondaki paragrafta özetle şöyle diyordu; ‘Bir gün bunalıp ve sıkıntını paylaşmak istersen beni ara. Çok meşgul olsam da yanına gelirim ve sıkıntına ortak olurum. Sana fikirler verebilirim. Bir gün beni üzdüğünü düşünürsen de gene beni ara sana kızmam, beni hep yanında göreceksin’.
